Vingerhelmbloem (van Georg Ketting)

Een heel opvallend voorjaarsplantje wat bijna in het gehele park voorkomt, is de Vingerhelmbloem. Deze plant behoort tot de Stinzenflora en hoort tot de familie van de Papavers.

De botanische geslachtsnaam „Corydalis‟ is afkomstig van het Griekse woord ‘Korydalis’ wat Kuifleeuwerik betekent. Anderen zeggen dat het van het Griekse woord ‘Korys’ is afgeleid, wat helm betekent. Solida betekent ‘dicht, vast of niet hol’.

Het plantje wordt: “Vogeltje-op-de-kruk‟ genoemd, omdat met enige fantasie, het bloempje op een vogeltje lijkt, dat klaar is om uit te vliegen. Ook in andere talen legt men verband met een vogel. In het Duits als ook in het Engels ziet men gelijkenis met de lang gespoorde achter-teen van een Leeuwerik, en daarom noemt men het plantje “Leeuwerikenspoor‟ (Lerchensporn, Larkspur). Een Engelse volksnaam is ook “bird-in-a-bush‟.

Dit plantje wat in het park voorkomt kent ook een aantal geneeskrachtige werkingen.

Zeker wanneer lichamelijke of geestelijke problemen om de hoek komen kijken, zoals hoge bloeddruk, of als je last hebt van geheugenverlies, dan kan de Vingerhelmbloem hierbij helpen. Al voor het begin van onze jaartelling was de geneeskrachtige en pijnstillende werking bekend door het malen van de knol. Door het gebruik zouden zelfs de ‘Parkinson-achtige’ trillingen afnemen. Ook in de Chinese geneeskunde wordt deze plant gebruikt.

Een ontdekking in Scandinavië is intrigerend; het eten van de knolletjes zou namelijk geheugenverlies tegengaan. Een waarschuwing is geboden, want de plant heeft ook giftige eigenschappen pleeg daarom altijd een therapeut.

Het aanhangsel van het zaad van de Vingerhelmbloem wordt door de mier als voedsel gebruikt. Het zogenaamde mierenbroodje (elaiosoom van het woord ‘elaion’ wat olie betekent) is een uitgroeisel van de zaadhuid. De mieren nemen dit mee en zo ontstaan er op andere plaatsen weer nieuwe planten.

Georg Ketting